| 
  • If you are citizen of an European Union member nation, you may not use this service unless you are at least 16 years old.

  • You already know Dokkio is an AI-powered assistant to organize & manage your digital files & messages. Very soon, Dokkio will support Outlook as well as One Drive. Check it out today!

View
 

Zondag-18-januari-2009

Page history last edited by stefan van den hoff 15 years, 2 months ago

Zondag-18-januari-2009

Dagverslag

 pictodagverslagzondag.doc

 

2, zondag 18 januari

Dagverslag 2, zondag 18 januari

De dag begon met een heerlijk ontbijt. We genoten van warme en koude gerechten en een heerlijk bakje koffie, en werden op de koop toe toegezongen door een Grikibi. Dit is een klein vogeltje met een zeer opvallende gele buik.

Na het ontbijt werden we opgewacht door onze gidsen, Chris en Aniel. Zij hebben ons vervolgens meegenomen naar de historische binnenstad. Allereerst kwamen we langs een bloemenmarkt. Er werd ons uitgelegd dat men in plaats van bossen bloemen liever bloemstukjes geeft. De kleuren van de bloemen zijn gekoppeld aan een bepaalde viering. Zo krijgt iemand voor zijn 50ste verjaardag overwegend gele bloemstukken en kleden de verjaardagsgasten zich ook in het geel. Iedere gebeurtenis kent z’n eigen kleur en schikwijze. Als een bepaalde kleur niet voorradig is, dan worden de bloemen met behulp van was van de juiste kleur voorzien. Vandaag viert bijvoorbeeld de VHP, een grote politieke partij, haar zestigjarige bestaan, en zullen alle bloemen oranje van kleur zijn.

Onderweg kwamen we allerlei interessante zaken tegen. Zo zagen wij een reclamebord over de mogelijkheid om via een bedrijf beltegoed van je vrienden, familie en kennissen over te nemen. In dit minder welvarende land zoekt men dus naar mogelijkheden om elkaar te helpen. Daarnaast viel ons oog op een grote reclame poster van Borgoe 82, een Surinaamse rumsoort, die een aantal jaar geleden uitgeroepen werd als beste rum te wereld. Tenslotte zagen we ook meerdere busjes met Chinese tekens erop. Het bleek dat deze busjes massaal uit China worden geïmporteerd, en dat ze niet meer worden overgespoten.

Langzamerhand liepen we richting het oudste gedeelte van Paramaribo. We passeerden diverse beelden die herinneren aan de rijke geschiedenis van dit land en de multiculturele samenstelling ervan. Ten eerste zagen wij het aluminium beeld van Baba en Mai. Zij staan symbool voor de Hindoestaanse contractarbeiders, die vanaf 1873 naar Suriname kwamen. Het motto van het beeld is: ‘waar het mij goed gaat, daar is mijn vaderland’.Dit lijkt ons een heel goed uitgangspunt voor een tolerante samenleving. Vervolgens kwamen wij langs een beeld van ‘moeder Suriname’ met haar vijf kinderen. De vijf kinderen symboliseren de vijf grootste bevolkingsgroepen van Suriname: Creolen, Hindoestanen, Chinezen, Javanen en Indianen. Ieder jaar legtde president of zijn vrouw op Moederdag een bloemstuk bij dit monument.

Even laten kwamen wij aan bij het oudste gedeelte van Paramaribo, dat sinds 2002 op de Unesco wereld erfgoedlijst staat. Dit deel van de stad bestaat uit allerlei houten gebouwen. Deze houten gebouwen hadden wel een stenen fundering. Deze stenen werden door de schepen uit Europa meegenomen als ballast. Ieder schip moest verplicht een bepaalde hoeveelheid stenen meenemen en geen water als ballast, wat in die tijd gebruikelijk was. Het beroemdste bouwwerk van het oude Paramaribo is Fort Zeelandia, gesticht door de Fransen, maar een Zeeuwse Gouverneur gaf het uiteindelijk z’n huidige naam. Het fort diende allereerst als bescherming voor de stad. Vandaar zi’n strategische positie, in de bocht van de Suriname rivier. Naast bescherming bevat het fort ook gevangeniscellen. Het fort bevat allerlei interessante objecten, zoals glaswerk, indiaanse gebruiksvoorwerpen, missieklederdracht, dieren op sterk water, een vlinder- en insectenverzameling en documenten ten tijde van de Nederlandse overheersing. Ook hebben we stilgestaan bij de stille getuigen van de Decembermoorden uit 1982, kogelgaten in de muur van het Veerebastion. In het fort hebben we even uitgerust onder het genot van een kopje koffie. Buiten het fort staat een standbeeld van Wilhelmina als jonge vrouw, in Den Haag gemaakt in opdracht van volk van Suriname.

Na de fort hebben we onze weg vervolgt langs de oever van de rivier, waar ’s avonds verliefde stelletjes afspreken. Via deze route kwamen we uiteindelijk terecht op het plein van de onafhankelijkheid. Één van de beruchtste bewoners van het plein was een plantage-eigenares, genaamd Susanna du Plessis. Volgens verhalen sneed zij uit jaloezie de linkerborst van een slavin af. Ook heeft zij volgens de overlevering het kindje van een slavin verdronken, omdat het teveel huilde.

Paramaribo is twee keer opgeschrikt door grote branden in 1821 en 1832, die zich vanwege de houten huizen en nauwe straatje vliegensvlug uit konden breiden.

De brand van 1832 zou zijn aangestoken door drie ex-slaven Present, Kodjo en Mentor. Present werd samen met Kodjo en Mentor door de politie opgespoord en veroordeeld tot de dood op de brandstapel. De executie werd op 26 januari 1833 voltrokken aan het plein, dat aan het einde van de 20ste eeuw de naam Kodjo Mentor en Present plein genoemd zou worden.

Één van de meest bijzondere houten gebouwen van de stad is de kathedraal uit 1885. Deze staat al enige tijd in de steigers. Dit is noodzakelijk, omdat het gebouw aangetast is door een enorme kolonie termieten, die huist onder de Surinaamse Bank naast de kathedraal. Deze kolonie sterkt zich uit over  een oppervlakte van zes bij vier meter!

Het laatste onderdeel van de stadwandeling was de Palmentuin. Oorspronkelijk was dit een privé tuin voor het gouvernement, maar sinds de onafhankelijkheid is het opengesteld voor publiek. Nu worden er regelmatig druk bezochte festivals georganiseerd. In het park bevind zich een indrukwekkend beeld van een jongetje, dat gemaakt is door z’n vader, een lokale kunstenaar. Het jongetje is in 1966 in een koelkast gekropen en helaas gestikt het beeldje dient als waarschuwing voor ouders en spoort ouders aan goed op hun kinderen te letten.

Een groot deel van de groep sloot deze leerzame ochtend af met een heerlijke lunch in ons stamcafé, Het Vat.

 

 

 

 

Comments (2)

Bob Hofman said

at 4:07 am on Jan 19, 2009

Beste Lidi en Stefan,
dank voor jullie uitgebreide verslag; ik ga nu de foto's op de site zetten en voeg jullie text in
Als dat klaar is, plak ik hier boven de link in :-) Trsten, Bob

Bob Hofman said

at 6:15 am on Jan 19, 2009

Zo het staat erop... tot 3x toe klapte het internet er uit, gewoon opnieuw beginnen.
Heb mijn foto's en jouw text met Lidi's picto's tot een geheel gesmeed.
Voordeel was wel dat ik om 01:30 3 gasten uit Paramaribo gedag heb gezegd toen ze ariveerden :-)
en nou de lamp uit, trusten Bob

You don't have permission to comment on this page.