Vandaag vertrokken we zeer vroeg: kwart over zes! Met slaperige hoofden stapten we in de bus naar Berg en Dal, een natuur reservaat. Via een hobbel-de-bobbel-weg, zoals de gids het noemde, kwamen we aan bij de Surinamerivier. Hier werden drie verschillende activiteiten georganiseerd: een hike, roetsjen over een kabelbaan en met een kano over de rivier. We werden in vijf groepen verdeeld voor drie activiteiten (de logica is ver te zoeken).

Het mooiste vond ik de kabelbaan. Sommigen moesten hun angsten wel even overwinnen, maar het merendeel is van de kabelbaan afgegaan. Tuigje aan, helm op, een gewone handschoen en een handschoen waarmee je kunt remmen. En klaar om te vertrekken! Eerst even oefenen op een lage kabelbaan en daarna even klimmen naar het beginpunt. Het begin van een mooie ervaring: door de boomtoppen roetsjen!

De platforms verschillende van hoogte tussen de 10 en 25 meter. De afstand die we moesten over bruggen zat tussen de 20 en 110! meter. Soms moest je nog aardig in de remmen op niet tegen de volgende boom aan te knallen. De mooiste rit was over de rivier heen naar de overkant. Het was de bedoeling dat je ondertussen van het uitzicht zou genieten, maar dat is mij helaas niet gelukt.

Gr. Judith

Hike

Na een korte uitleg van de gids over Bergendal, vertrokken voor een wandeling door het bos. Er waren drie verschillende kleuren paaltjes waar we langs liepen, groen = makkeklijk begaanbaar, geel = licht hellend, rood = moeilijk begaanbaar en steil. Als nadat we het water waren overgestoken over een smal bruggetje, kregen we gelijk een rood paaltje. We moesten ongeveer 85 meter omhoog klimmen naar de top. (zie foto 1) Eenmaal op de top aangekomen, vertelde de gids over het verleden van de berg. Bovenop de top was een strategische plek om bijvoorbeeld de soldaten te vestigen. Ze hadden zo uitzicht over het dal en de omliggende omgeving. Na een korte pauze, waar iedereen even kon bijkomen, vertrokken we weer. Nu in de richting van een aantal eeuwenoude grafstenen. In 1879 waren verschillende monniken overleden aan waarschijnlijk malaria. Deze 2 monniken waren begraven op de top van de berg. Maar niet alleen de monniken waren hier begraven. De directeur van de bank en vele duizende slaven hebben hier hun laatste rustplaats gevonden. (zie kleine foto 2 en 3) Na wat kronkelende paadjes te hebben bewandeld kregen we een prachtig uitzicht te zien. En toen mochten we weer naar beneden wandelen. Aan het einde van de wandeling stonden er twee huisjes die van de familie Seedrof waren geweest. De opa en oma van Clarens hadden hier tijden gewoond. Leuk voor de voetbalfans!

Gr. Monique