20 januaripictoverslag.doc 

Bezoek aan de Kennedyschool en Audiologisch Centrum voor Doven en Slechthorenden.

Bij aankomst op de school bleek dat iedereen gereed stond voor de vlaggenparade. Tijdens het zingen van een lied, ondersteund door gebaren, werd de vlag gehesen. Daarna gingen alle leerlingen naar hun klas. Wij werden door de directrice: mevrouw Els Romalho hartelijk welkom geheten en rond geleid. We  maakten ook kennis met Marsi Silent en Joan Draibas. Dit zijn de collega's die gaan deelnemen aan de learning circle.

De school bestaat uit drie kleutergroepen, 7 basisschoolgroepen en een voortgezet onderwijs, waar gekozen kan worden uit vier beroepsrichtingen. Dit zijn techniek, huishoudkunde, textiele vaardigheid en een administratieve richting. Alle lessen op de school worden ondersteund met gebaren.

Foto invoegen waarop leerkracht gebaren maakt.

De school is ruim 60 jaar geleden gesticht door de zusters van der Bosch. Aan de school is ook een internaat verbonden.  In het weekend gaan de leerlingen  naar huis of naar een pleeggezin. De Kennedyschool valt onder een stichting. Deze stichting zorgt voor de benodigde hulpmiddelen voor de leerlingen.

De school heeft het hele jaar door stagiaires van de logopedieopleiding in Nederland die elkaar afwisselen. In Suriname is een enorm tekort aan logopedisten. De school hoopt dat er in de toekomst logopedisten uit eigen land werkzaam zullen zijn.

Foto invoegen van jongetje met gehoorapparaat.

Na het bezoek aan de kleuters en basisschoolafdeling liepen via het internaat naar het V.S.O. Daar bezochten we eerst een groep van 6 jongens die een opleiding houtbewerking krijgen. De school heeft dit jaar een aantal electrische machines gekregen. Helaas kunnen deze nog niet worden gebruikt, omdat ze nog geen krachtstroom hebben. Daarna gingen we nog kijken bij huishoudkunde. Deze leerlingen waren hun eigen gemaakte maaltijd aan het nuttigen.

Foto invoegen van leerling achter de naaimachine.

Tot slot gingen we nog kijken in het audiologisch centrum. Daarna hebben we afscheid genomen.We hebben genoten van een leuke rondleiding in een school waarin op een vriendelijke manier hard wordt gewerkt om de leerlingen zo goed mogelijk te begeleiden naar een goede zelfstandige toekomst.

Verslag van Bertha Reuvekamp en Ellen Stulp

Bezoek aan de  stichting mytylschool.

In heel Suriname is er maar 1 school waar kinderen met een lichamelijke handicap naar toekunnen. Om op deze school te komen moeten de ouders hun kind aanmelden bij het M.O.B. Het medisch opvoedkundig bureau. Dit bureau maakt een verslag over de aard van de handicap. Met dit verslag wordt er een bezoek gebracht aan de arts en hij is degene die beslist of het kind wordt toegelaten tot de mytylschool. Deze school, de stichting mytylschool, staat in Paramaribo. De school heeft  in het totaal 42 lln. waarvan 26 jongens en 16 meisjes. Een groot ruim gebouw met een eigen zwembad. De kinderen die van ver moeten komen kunnen verblijven in het internaat.De andere kinderen kunnen met een bus naar school worden gebracht. Een busrit kost normaliter 5 srd per maand. Voor particuliere ouders is dit 75 srd. Kinderen die in een rolstoel zitten worden niet met rolstoel in de bus vervoerd. Zij worden door de leerkrachten in de bus gezet. Dit lijkt ons een hele zware klus om dit dagelijks te moeten doen zonder hulpmiddelen.

foto 1 jongen uit de bus.

Bij de opname van de school start een kind in de observatiegroep. Vervolgens wordt er gekeken in welke groep hij/zij het beste past. Naast de observatieklas is er een kleuterklas, een speelleerklas en nog drie groepen. De leerkrachten uit deze groepen worden geholpen door 3 klassenassistentes.Elke woensdag staat er zwemmen op het programma. Ook het computeren en de bibliotheek staat wekelijks op het rooster. Hierdoor kunnen ze goed meedoen aan het project van de learning circles. Vooral omdat de verschillende hulpmiddelen voor het computergebruik aanwezig zijn.

foto 2  hulpmiddelen computer.

Net als bij ons op school hebben de kinderen fysio, ergotherapie en logopedie. De logopediste vertrekt echter jammer genoeg per 1 februari. Er vindt ook regelmatig overleg plaats met alle betrokkenen. En net als bij ons spelen acceptatieproblomen van ouders in het contact met de leerkracht een grote rol.

Wij vinden het mooi om te zien dat ze op deze school  kijken naar de mogelijkheden van het kind.  

Dat is in onze ogen, uiteindelijk toch waar het in het onderwijs, volgens ons omgaat.

foto 3

Henk en Silvia

Bezoek aan de Emmaschool

Vanmorgen een hartelijk ontvangst op de Emmaschool, helaas zonder vlaggenparade want het gras was door de regen te drassig. Vandaar dat we meteen in de klassen zijn gaan kijken. 

De Emmaschool bestaat uit twee gebouwen naast elkaar. De ene helft is MLK (moeilijk lerende kinderen), de andere LOM (leer en opvoedings moeilijkheden). De klassen zijn verdeeld naar leeftijd en niet op niveau.

In het computerlokaal was een groep aan het werk achter de computer. Ze waren aan het werk met een rekenprogramma van Eduroms. De leerlingen vonden het nog best moeilijk en telden stiekem onder de tafel met hun vingers. (foto 1)

De leerlingen die dit jaar mee gaan doen aan de learning circles hebben wij gevraagd wat zij voor een onderwerp zouden kiezen. Onder andere werd genoemd, de tuin, meisjes en verkering, koken en fietsen in Nederland. (foto 2)

Elke dinsdag wordt er door de leerlingen gezwommen. Alleen leerlingen waar de ouders een bijdrage van 50srd (€12,50) per maand hebben betaald mochten mee met de zwembus naar een zwembad in de buurt. (foto 3)

Aan het eind van de drie school bezoeken zijn wij met de hele groep terug gegaan naar de Emmaschool waar een heerlijke lunch op ons stond te wachten (foto 4)

Een prachtige afsluiting van deze dag!

Groetjes van Monique en Anke

Bezoek aan Mulo ‘ Kerklaan’. Dinsdag 20 januari 2009. ( Zie foto 1)

Alweer een hartelijk welkom! We werden door Gerda, schoolleider, toegesproken en een ieder van ons kreeg persoonlijk, door een leerling, een prachtige bloem opgespeld. En....om kwart over acht stond de koffie al klaar met een versnapering.

De school heeft 407 leerlingen, 15 klassen en 25 personeelsleden. We brachten als eerste een bezoek aan de 2^e klas die meedoet aan de ‘Learning Circles’. Bij binnenkomst werden we toegezongen door de gehele klas  en daarna volgde een prachtig gedicht, voorgedragen door vier leerlingen. (Zie foto 2)

‘ Odie mi e bari joe’ : 'Ik heet jullie allen welkom'. de titel van het lied. 

Het gedicht met een belangrijk thema: "Wan Bon". Wij, Surinamers, zijn één natie, één volk. Door een aantal metaforen wordt dit naar voren gebracht. Een boom heeft verschillende takken, maar één stam. Een rivier heeft meerdere kreeken, maar toch is het  één rivier. Ondanks zoveel talen en bevolkingsgroepen zijn wij toch één land. Na deze hartverwarmende ontvangst volgde de kennismaking met de overige klassen. (Zie foto 3)

Ook op deze school kwamen we orde, discipline en hartelijkheid tegen.

Verslag door Hans Balk en Gerard Rozing

Verslag osb Welgelegen

We worden verwelkomd met het geluid van zingende kleutertjes Een totaal andere ontvangst dan bij de mulo scholen die we daarvoor bezochten.

Even later lopen we vertederd langs de klasjes met 4 en 5 jarigen. De jongens gekleed in groene, de meisjes in gele polo’s. Er zijn zelfs 2 driejarigen die in het kader van een  pilot mogen meedraaien bij de 4 jarigen. Volgens de juf gaat dat heel goed .(foto 1)

Wat ons verder opvalt is de spontaniteit van de kinderen.Volgens de juf gaat dat heel goed . We volgen de gymles van de allerkleinsten (foto 2)

Wat ons verder opvalt is de spontaniteit van de kinderen. Ze reageren op onze verhalen en vragen. We tekenen de kaart van nederland op het bord en leren ze een beetje topografie. Het klikt duidelijk en naarmate het vertrouwen groeit worden de kinderen vrijer en komen met schriften waarin we  korte wensjes voorzien van onze handtekeningen schrijven. Wij zijn vereerd, maar de kinderen ook.

Uit gesprekken met de juffen ,meesters ontbreken vanwege de (te lage) salarissen), blijkt dat ze hun lessen uiterst nauwgezet voorbereiden. De directie controleert die voorbereidingen nauwgezet voordat de lessen gegeven worden.  Hun klassen zijn vol, de methodes gedateerd, de middelen beperkt, maar de kinderen zijn enthousiast en dat geeft voldoening. In veel klassen wordt gewerkt in groepen, dat stimuleert de zwakkeren en met een ingebouwd wedstrijd element wordt er een stevige competitie gestreden wie de beste groep heeft. (foto 3)

Als de pauzebel gaat loopt iedereen rusrtig en voorzien van een broodje en een flesje naar buiten. Het is een vrolijke bende en dat daar een hond tussendoor struint stoort niemand.

Na de pauze stellen de groepen zich op voor de klassen. Het is geen show, zo gaat het altijd en we zijn best wel jaloers op zo’n goed georganiseerde leerlingenstroom.

We hebben genoten van een fijne kennismaking met het Surinaamse basisonderwijs.

Verslag door:

Hans Wools

Olaf Veehof